Dansen op een ziedende vulkaan - Dominique Willaert

Apache (27/10/2022) - "In Dansen op een ziedende vulkaan zet kunstenaar, schrijver en activist Dominique Willaert (53) fijntjes uiteen hoe in deze disruptieve tijden extreemrechts kapitaliseert op een aanzwellend onbehagen." - Frederik Polfliet ging voor Apache met Willaert in gesprek. - lees het interview

Knack (13/09/2022) - Het is met samenlevingen zoals met vulkanen: als de druk te groot wordt, is het wachten op de uitbarsting. In mei verscheen het boek van Dominique Willaert over de woede en het onbehagen in onze cultuur. Op een dag kreeg de auteur een telex van een opbouwwerkster: "Zin om eens naar de 'ziedende' Denderstreek af te zakken?" De invitatie liep uit de hand, want hij bleef drie maanden hangen in dat wingewest van extreemrechts. Vorige week nam hij Stijn Tormans, de beste pen van het land, mee. "Wij zijn geen dommekloten." - lezen

De Standaard (19/08/2022) - Hoezo, Frontnacht verbieden geen goed idee? "Neonazi’s moet je bestrijden, niet verdedigen." EPO-auteur Dominique Willaert zet de puntjes op de i - lees het opiniestuk.

De Morgen (13/08/2022) - "Veel mensen zijn het slachtoffer van wat ik omschrijf als 'een soort uitzinnige individualisering', en het lijkt alsof vooral extreem rechts daar adequaat op anticipeert. De ruim 500.000 langdurig zieken in ons land herinneren ons daar elke dag aan. Ik beschouw hen als de stille stakers in onze samenleving. Hun ziek-zijn is een reactie op een te veel eisende samenleving." - interview met Dominique Willaert - lezen

De Reactor (12/07/2022) - "Dat het onbehagen en de woede tegenwoordig hoogtij vieren, hoeft geen betoog, terwijl onze wereld behoorlijk anders is dan die van 1930. In Dansen op een ziedende vulkaan geeft theatermaker en activist Dominique Willaert (1968) zijn analyse en verklaring, met als doel aan te komen bij de volgens hem noodzakelijke veranderingen." - bespreking door Paul Verhaeghe - lezen

Focus Knack (13/07/2022) - Bespreking door Marnix Verplancke - lezen

Uitpers (16/06/2022) - "Dit is een boek dat ondanks al zijn zwartheid toch hoop brengt, misschien precies door datgene wat nog moet komen, wat de woede en het onbehagen kan wegwerken, wat een andere wereld kan maken. Werk aan de winkel!" - lezen

Cutting Edge (14/06/2022) - "“Geen struggle for life zo staat in Dansen op een ziedende vulkaan te lezen, maar een pleidooi voor meer samenwerking onder de mensen, hoe meer kans op innovatie en vooruitgang." - lezen

AFF (10/06/2022) - "Op 22 september 2022 wordt voor het eerst de Prijs voor het Belangrijkste Boek van het Jaar uitgereikt. Voor de volgende editie moet Dansen op een ziedende vulkaan zeker ingezonden worden, en wat ons betreft mag het boek alvast in de longlist terecht komen." 

DeWereldMorgen (10/06/2022) - "Ja, de wereld is maakbaar, als we het onbehagen onderkennen en woede hanteren. Met die boodschap vraagt psycholoog Willaert ons om uit de sofa op te staan. Hij rekent de prijs van een boekje aan, en met een handdruk en een ‘tot de volgende keer’ kunnen we de straat op, de wereld in."

Ico Maly, docent Digital Media & Politics aan Tilburg University, hoofdredacteur van Diggit Magazine en auteur
"Een J'accuse. Een aanklacht die de huidige tijdsgeest scherp op de korrel neemt. Willaert fileert het onbehagen in onze samenleving. Stap voor stap legt hij de psychologische processen bloot die de sociaaleconomische en technologische organisatie van onze samenleving stuurt. Een aanrader voor iedereen die droomt van een betere wereld."

Zindzi Tillot Owusu, Belgian Youth Against Racism
"Mensen moeten dit boek lezen om zichzelf uit te dagen; om minder als individu in het leven te staan en om meer samen verzet te bieden aan een economisch systeem dat ons tegen elkaar opzet. Ik voel verdriet als ik dit boek lees, maar ook strijdvaardigheid en een verlangen naar meer solidariteit en samenhorigheid."

Angeline Van Den Rijse, voorzitter Algemene Centrale Oost-Vlaanderen ABVV
"Vakbondswerk is door de jaren heen moeilijker geworden.  Wie dit boek leest komt te weten hoe dat komt en vooral hoe dat opnieuw gekeerd kan worden.  Een lezenswaardig boek dus voor al wie de werkende klasse opnieuw meer zeggenschap wil geven in onze maatschappij!"

Caroline Vantomme – moraalfilosofe
"Dansen op een ziedende vulkaan is voor mij een mindblowing boek. Het voegt namelijk de psychologische dimensie toe, iets wat de meeste analisten over het hoofd zien. De groeiende woede die onze democratische samenlevingen ernstig bedreigt kan dus niet enkel vanuit de ratio worden begrepen. Het zijn de gevoelens en emoties die voortvloeien uit het miskennen en het uitbuiten van de werkende bevolking die ons de groeiende woede helpen begrijpen. Een woede die zoals je in je boek be-schrijft door extreemrechts sluw wordt gecapteerd. Tijd dat de linkse en progressieve krachten deze woede zoals vroeger aanwenden om de samenleving grondig te hervormen."

Guido Deckers – syndicalist
"Ik leer uit je bijzonder verdienstelijke boek dat mensen een gezonde samenleving nodig hebben die hen helpt de menselijke driften te beteugelen. In een poging om niet in chaos en destructie te vervallen en dus een evenwicht te verkrijgen, is er psychische regulering nodig en het is de cultuur die ons hierin helpt. Mensen hebben een beschaving nodig om zich te beschermen tegen de natuurstaat, tegen het recht van de sterkste. Een samenleving die over goed functionerende publieke diensten, een sterk verenigingsleven en vertrouwensvolle overheden beschikt, creëert een cultuur van vertrouwen en solidariteit en helpt mensen in evenwicht te houden."

Anja Meulenbelt – Nederlands auteur en politica
"Waarom zijn zoveel mensen zo kwaad? Dominique Willaert heeft een belangrijk boek geschreven, Dansen op een ziedende vulkaan. Dit: mensen zijn vooral bang iets te verliezen. Hun angst slaat niet  enkel op materiele zaken zoals werk en inkomen, maar ook op het verlies van erkenning en waardigheid. Een groeiende groep mensen voelt zich tekort gedaan, en uit dat in nieuwe bewegingen, zoals Me Too en Black Lives Matter. Andere mensen uiten zich door zich af te zetten tegen zondebokken en in complotdenken zoals in viruswaanzin, in islamofobie, toenadering tot extreem rechts en ander wij-zij denken. Glashelder beschrijft Willaert de veranderingen in onze samenleving, in de toegenomen uitbuiting en onzekerheid in het werk, in de groei van de kloof tussen arm en rijk, in de technologie en de werking van de social media, over de manipulatie binnen de zittende politiek en de aanval op de democratie. Willaert laat het niet bij een uitvoerige analyse wat er mis is, maar zijn betoog gaat ook over wat er moet - en kan - veranderen. Wat mensen nodig hebben is erkenning en waardering, trots kunnen zijn op hun beroep.We moeten opnieuw kunnen dromen, ook collectief. Samenwerking in plaats van competitie, en collectieve strijd die ons weer geloof in de toekomst kan geven.
Een glashelder en bevlogen boek, over de vraag waarom zoveel mensen kwaad zijn, en wat we met die woede kunnen doen om onze wereld niet nog verder uit elkaar te laten barsten."